آن دیو که در زیر درختی بنشسته بر دوش اباو بر سر امامه ببسته
آن عامل بیماری و ویرانی ایران آن باعث دردو ستم و زاری ایران
او اوج ستم کاری تازی منشان بود بر ملت ایران ظلمات و خفقان بود
آن دیو که یک شب بشودو رهبر امت دیدی چه سواری بگرفت از بر ملت
نفرین به امامی که پی جستن نام است لعنت به سر گور تو هرچی امام است
آن پیر ستم پیشه بیمار روانی آواره بکرد ملت و ایران جهانی
در مکتب او بود جهاد راه سعادت نفرین به تو و مکتب منفور شهادت
در بند تو شود ملت بیچاره ی ایران زندان اوین پر شده از انبوه جوانان
هر کس که زه آزادی سخن بر لب خود راند یا اینکه به کاغذ راهی قلمی راند
در زیر شکنجه تن و جان را به خدا داد یا سینه به اهریمن جلاد زمان داد
جلاد زیاد است ولی در ره دیندار خلخالی دیوانه کجا می‌رود از یاد
تا زانوی او خون بزرگان و دلیران نفرین به تو ای قاتل بی شرم جوانان
خون های سرو بگذرد از دست تو فریاد نفرین به سرو ریش تو جلاد
بعد از ستم صادق خلخالی بد کار اینک سر احمدی نژاد گشته پدیدار
رویش بکند یاد زه بوزینه و چیزا البته بوزینه ببخشد سخنم را
این جوجه بسیجی بد اندیشه و بد ریخت با جنگ و ترور پایه ی این گیتی به هم ریخت
اندیشه او حیله و جادوی ولایت عمق سخنش حرف جهار است و شهادت
گفتا که به خواب گفته به او حضرت مولا آیین من از بمب اتم بوده مهیا
پس جای درخت و بوته و شاخه ی گلها باید که اورانیوم شود زراعت ما
همراه نماز و روزه و ذکر مصیبت با قدرت هسته ای رسیم به اوج قدرت
در شب تولد ضعیفان و یتیمان باید که گذاری کیک زرد بر سفرهاشون
ای وای از این شام و از این سیاهی نفرین به چنین حاکم بوزینه نمایی
هر جان که گرفتی از آن ملت ناکام گفتی که بوده به گفته ی اسلام
نفرین خدا به تو نماینده اسلام بر ریشه و پاییه و بر مکتب اسلام هر کس که کنون بر جامعه بیداری بکوشد یا در ره آزادی و آبادی بکوشد
یک قطره باران رهایی که ببارد بر میهن ما نور طلایی که بتابد
دانشجو اگر نامی از آزادی بیارد یا اینکه کشاورز گل آوازی بکارد
شمشیر علی گیرد از او جان عزیزش یا که علی خامنه ای یارو رفیقش
قانون تو قرآن و دوستازی رییست قر دار کش قافل زن یار عزیزت
شمشیر دو سر سمبل آیین پلیدی نفرین به تو و کیش تو سمبل دینت
میهن شده از فقر ستم خانه ی بیداد هر گوشه جوانان وطن خسته و معتاد
در محفل شیخ عرب این گرگ بیابان ابزارطلب گشته زنو دختر ایران
از نقره گران تر شده قیمت هر نان ارزانتر از آن بوده فقط جان جوانان
با این همه زجر و خاری و خفت مردم بر جیب فلسطین شد حقوق مردم
از کودک ایرانی گرفت نان شبش را تا شیخک لبنانی کشد ار بده اش را
بر میهن ما جای شکوه مهر یزدان مالیده شده نام حماس و نام لبنان
آن پرچم ایرانی و آن رنگ و نگارش خورشیده فروزنده و آن شیر ژیانش
در دیده کنون پرچم بی فروق الله با چهره ی عنکبوتی و دشنه ی ملا
نفرین به چنین دیدیقو هر چه مولا بر خاتمی و هاشمی و هر آنچه مولا
نفرین به تو ای حاکم شهر وحشت الله بر گنبدو گور و امام رحمت الله
افسوس که این میهن ما یاری ندارد کس با نفس خسته ما کاری ندارد
ایران شده ویرانه و غم خوار ندارد در قلب و دلش مهری به این خانه ندارد
نفرین بر زبانی که از آزادی نگویید این لکه ی بیگانه زه ایرانی نشوید افسوس که این میهن ما یاری ندارد کس با نفس خسته ما کاری ندارد
ایران شده ویرانه و غم خوار ندارد در قلب و دلش مهری به این خانه ندارد
نفرین بر زبانی که از آزادی نگویید این لکه ی بیگانه زه ایرانی نشوید
آن عامل بیماری و ویرانی ایران آن باعث دردو ستم و زاری ایران
او اوج ستم کاری تازی منشان بود بر ملت ایران ظلمات و خفقان بود
آن دیو که یک شب بشودو رهبر امت دیدی چه سواری بگرفت از بر ملت
نفرین به امامی که پی جستن نام است لعنت به سر گور تو هرچی امام است
آن پیر ستم پیشه بیمار روانی آواره بکرد ملت و ایران جهانی
در مکتب او بود جهاد راه سعادت نفرین به تو و مکتب منفور شهادت
در بند تو شود ملت بیچاره ی ایران زندان اوین پر شده از انبوه جوانان
هر کس که زه آزادی سخن بر لب خود راند یا اینکه به کاغذ راهی قلمی راند
در زیر شکنجه تن و جان را به خدا داد یا سینه به اهریمن جلاد زمان داد
جلاد زیاد است ولی در ره دیندار خلخالی دیوانه کجا می‌رود از یاد
تا زانوی او خون بزرگان و دلیران نفرین به تو ای قاتل بی شرم جوانان
خون های سرو بگذرد از دست تو فریاد نفرین به سرو ریش تو جلاد
بعد از ستم صادق خلخالی بد کار اینک سر احمدی نژاد گشته پدیدار
رویش بکند یاد زه بوزینه و چیزا البته بوزینه ببخشد سخنم را
این جوجه بسیجی بد اندیشه و بد ریخت با جنگ و ترور پایه ی این گیتی به هم ریخت
اندیشه او حیله و جادوی ولایت عمق سخنش حرف جهار است و شهادت
گفتا که به خواب گفته به او حضرت مولا آیین من از بمب اتم بوده مهیا
پس جای درخت و بوته و شاخه ی گلها باید که اورانیوم شود زراعت ما
همراه نماز و روزه و ذکر مصیبت با قدرت هسته ای رسیم به اوج قدرت
در شب تولد ضعیفان و یتیمان باید که گذاری کیک زرد بر سفرهاشون
ای وای از این شام و از این سیاهی نفرین به چنین حاکم بوزینه نمایی
هر جان که گرفتی از آن ملت ناکام گفتی که بوده به گفته ی اسلام
نفرین خدا به تو نماینده اسلام بر ریشه و پاییه و بر مکتب اسلام هر کس که کنون بر جامعه بیداری بکوشد یا در ره آزادی و آبادی بکوشد
یک قطره باران رهایی که ببارد بر میهن ما نور طلایی که بتابد
دانشجو اگر نامی از آزادی بیارد یا اینکه کشاورز گل آوازی بکارد
شمشیر علی گیرد از او جان عزیزش یا که علی خامنه ای یارو رفیقش
قانون تو قرآن و دوستازی رییست قر دار کش قافل زن یار عزیزت
شمشیر دو سر سمبل آیین پلیدی نفرین به تو و کیش تو سمبل دینت
میهن شده از فقر ستم خانه ی بیداد هر گوشه جوانان وطن خسته و معتاد
در محفل شیخ عرب این گرگ بیابان ابزارطلب گشته زنو دختر ایران
از نقره گران تر شده قیمت هر نان ارزانتر از آن بوده فقط جان جوانان
با این همه زجر و خاری و خفت مردم بر جیب فلسطین شد حقوق مردم
از کودک ایرانی گرفت نان شبش را تا شیخک لبنانی کشد ار بده اش را
بر میهن ما جای شکوه مهر یزدان مالیده شده نام حماس و نام لبنان
آن پرچم ایرانی و آن رنگ و نگارش خورشیده فروزنده و آن شیر ژیانش
در دیده کنون پرچم بی فروق الله با چهره ی عنکبوتی و دشنه ی ملا
نفرین به چنین دیدیقو هر چه مولا بر خاتمی و هاشمی و هر آنچه مولا
نفرین به تو ای حاکم شهر وحشت الله بر گنبدو گور و امام رحمت الله
افسوس که این میهن ما یاری ندارد کس با نفس خسته ما کاری ندارد
ایران شده ویرانه و غم خوار ندارد در قلب و دلش مهری به این خانه ندارد
نفرین بر زبانی که از آزادی نگویید این لکه ی بیگانه زه ایرانی نشوید افسوس که این میهن ما یاری ندارد کس با نفس خسته ما کاری ندارد
ایران شده ویرانه و غم خوار ندارد در قلب و دلش مهری به این خانه ندارد
نفرین بر زبانی که از آزادی نگویید این لکه ی بیگانه زه ایرانی نشوید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر